مقایسه ی تاثیر درمان شناختی رفتاری با رویکرد اسلامی و درمان شناختی رفتاری کلاسیک بر سلامت روانی همسران شهدا و جانبازان

پژوهش حاضر جهت بررسی اثربخشی درمان شناختی­رفتاری مبتنی بر باورهای مذهبی در کاهش مشکلات روان­شناختی همسران شهدا و جانبازان  طراحی شد. روش­کار: در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور طی سال­های 88-1387 در شهر زاهدان، 60 نفر از همسران شهدا و جانبازان که در پرسش­نامه­ی سلامت عمومی نمره­ی غیرطبیعی کسب کرده بودند و علایم اضطراب و افسردگی آنان نیز از طریق مصاحبه­ی بالینی مورد تایید قرار گرفته ­بود،  به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول 8 جلسه درمان شناختی­رفتاری کلاسیک، گروه دوم 8 جلسه درمان شناختی­رفتاری با رویکرد اسلامی وگروه سوم هیچ مداخلهای دریافت نکردند.پرسش­نامه­های سلامت عمومی و نگرش­های ناکارآمد در ابتدا و انتهای مداخله برای آزمودنی­ها تکمیل شد. نمرات آزمون با روش آماری  ancovaتحلیل شدند. یافته ها: تفاوت میان نمرات 3 گروه معنی­دار بود (01/0>p). آزمون تعقیبی نشان­داد که اگر چه هر دو گروه مورد درمان (شناختی­رفتاری با رویکرد اسلامی و کلاسیک) نسبت به گروه شاهد بهبود معنی­داری را نشان می­دادند (01/0>p) اما بین دو گروه با مداخلات درمانی مختلف، تفاوت معنی­داری مشاهده نشد (05/0<p). نتیجه گیری: نتایج نشان ­داد که درمان شناختی­رفتاری مبتنی بر رویکرد اسلامی اثری مشابه درمان شناختی­رفتاری کلاسیک دارد.